Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη αναφέρεται σε μια κατάσταση που επηρεάζει τους άνδρες από την τέταρτη δεκαετία της ζωής κατά την οποία ο προστάτης με διάφορους μηχανισμούς αρχίζει να εμποδίζει την εύκολη ροή των ούρων κατά την ούρηση. Καθώς αυτή η κατάσταση εξελίσσεται, η συχνότητα και η νυκτουρία προστίθενται σε συνδυασμό με το επείγον (αιφνίδια αίσθηση ούρησης). Σε προχωρημένα στάδια μπορεί να προκαλέσει έως και χρόνια νεφρική ανεπάρκεια. Η θεραπεία ανάλογα με το στάδιο γίνεται από απλή παρακολούθηση, φαρμακευτική αγωγή και όταν τα παραπάνω δεν επαρκούν μπορούμε να οδηγηθούμε σε σύγχρονες ελάχιστα επεμβατικές θεραπείες που θα λύσουν οριστικά το πρόβλημα. Η θεραπεία που επικρατεί τα τελευταία χρόνια είναι η διουρηθρική προστατεκτομή που είναι πρακτικά αναίμακτη, ασφαλής, ανώδυνη, με ελάχιστη νοσηλεία και άμεσα ουρολογικά αποτελέσματα χωρίς τον κίνδυνο ακράτειας και την επιβάρυνση της στυτικής λειτουργίας. Μετά τη μονοήμερη νοσηλεία του, συνεχίζει να λαμβάνει αντιβιοτική θεραπεία για δέκα ημέρες και περιορίζει τη σωματική του δραστηριότητα (οδήγηση, άσκηση, σεξουαλική επαφή) για περίπου είκοσι έως τριάντα ημέρες. Από την άλλη, ο ασθενής από την πρώτη μέρα αισθάνεται αμέσως μεγάλη βελτίωση στον τρόπο ούρησης και σταδιακά παρατηρεί την εξάλειψη των συμπτωμάτων που συνοδεύουν τη νόσο (συχνότητα, νύχτα, επείγουσα ανάγκη).